خنده هایم چه شد؟

بچه تر که بودم همیشه خنده بر لب داشتم. گاهی آنقدر می خندیدم که شکمم درد می گرفت. گاهی آنقدر لبخند بر لب داشتم که از معلم کتک می خوردم.

بزرگتر که شدم اما کم کم این خنده ها و لبخندها فراموشم شد. چه شد که آن همه خنده های بی غش فراموشم شده است؟